قربانی جامی - محمد رضا

3. مِه نَمرم به سایه سایه خودش میه
4. گرگ که به گله مـِزَنِه، سگ ریدنِش می‌گیره
5. خودکرده را تدبیر نیست
6. هر کی خَربـِزِه بخوره، پای لرزش هم می‌شینه
7. کل اگر طبیب بودی، سر خود دوا نمودی
8. گفتن از چه مِتِرسی؟ گفت از او که دیدُم
9. فلانی مزارِ «کـَل و کور شفابده»‌ای نیست
10. خر چه داند قدر حلوای نبات
11. فوضول رِ بردن به جهنم ، گفت هیزمش تره
12. هر چی بَرِیْ همه عیبه، بَرِیْ او عیده
13. بـِرِی یکی بیمیر که بـِرَت تب کنه
14. احمدِ پوده، همو که بوده.
15. بعد سیری لقمۀ پنج سیری
16. دیوار که بریزه، کلوخ نرمه زیاد دره:
17. حلوای قنده، به ریشت بنده:
18.آش کشک خالته بخوری پاته، نخوری پاته.
19. شری بشه، شوری بشه، کل به نوایی برسه
20. تغاری بشکند ماستی بریزد جهان گردد به کام کاسه لیسه
21. خلا ره هر چی بیشتر شور بدی، گندش بیشتر در میه
22. جیگر جیگره و دیگر دیگره:
23. پنبه دزد، دس به ریشش مکشه
24. نه به او دیره و تنبک زدنت؛ نه به او زینب و کلثوم شدنت
25. نون گندم شکم فولادی مخه :
26. اگه گفتم غلام توام، بگو قیمتت چند
27. پیاز خریدُم؛ مُخُرُم تا کور شـُم:
28. خر تنبل، بارشه یک بر مبره:
29. لقمۀ چرب و حرف سرد از دل آدم در نمره:
30. شکست خویش از نامردیه :
31. من از بهر حسین در شور و شینم/ تو از عباس می‌گویی جوابم
32. شاه مبخشه، شاقلی نمبخشه
33. به جت بگی رقاص، بدش میه

34 .خر تنبل معطل اشایه